Art 50 kw Kodeks Wykroczeń

Fakt jednak, że za oba wykroczenia Sąd I instancji na podstawie art. 9 § 2 kw, wymierzył obwinionemu jedną karę, powoduje, iż kara za wykroczenie z art. 96 § 1 pkt 5 kw orzeczona musiała zostać na nowo, w granicach zagrożenia tym przepisem i uwzględniając wyłącznie stopień społecznej szkodliwości tego czynu oraz stopień zawinienia jego sprawcy. Błąd w ustaleniach faktycznych stanowiących podstawę zapadłego orzeczenia, a mogący mieć wpływ na jego treść, polegający na przyjęciu przez Sąd meriti, że dopuścił się przypisanych czynów zakwalifikowanych z art. 50 a §1 kw oraz art. 96 § 1 pkt. 5 kw w sytuacji gdy w świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego nie ma podstaw do uznania, iż okoliczności posiadania przeze niego przyrządów wskazywały na zamiar użycia ich do popełnienia przestępstwa oraz, iż działał z zamiarem bezpośrednim wynikowym prowadząc samochód marki M.

• Karalne jest posiadanie w miejscu publicznym noża, maczety lub innego podobnie niebezpiecznego przedmiotu, gdy okoliczności jego posiadania wskazują na zamiar użycia go w celu popełnienia przestępstwa.
• Jeżeli oskarżyciel takie zewnętrzne, obciążające dowody przedstawił – zaś oskarżony (obwiniony) tłumaczy się nieracjonalnie, to jest zrozumiałym, że ich wymowy nie obali – a zatem zostanie skazany.
• Od zarzuconego mu wykroczenia z art. 50a § 1 kw.
• Winnym „czynu zarzucanego mu wnioskiem o ukaranie”, z drugiej zaś – przy wymiarze kary zastosował przepis art. 9 § 2 kw, dotyczący sytuacji wymierzania jednej kary za dwa lub więcej odrębnych wykroczeń, o które postępowanie toczyło się jednocześnie.
• Czyn G. Z., nie jest zaś niczym więcej.

Art. 106. Dopuszczenie do przebywania w okolicznościach niebezpiecznych małoletniego lub osoby pod opieką lub nadzorem

Mieć jednak należy na uwadze, że apelacja sporządzona została przez osobę niefachową, a Sąd Odwoławczy nie jest tu związany treścią wadliwego zarzutu i co więcej, w każdej sytuacji może on z urzędu działać na korzyść obwinionego. Nie ma więc najmniejszych wątpliwości, że obwiniony prowadził świadomie pojazd nie posiadający wymaganej nalepki. Jej niezbędność wynika zaś, jak słusznie to wywiódł Sąd Rejonowy, z przepisu art. 71 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r.

Art. 86. Spowodowanie zagrożenia bezpieczeństwa w ruchu drogowym

• Obok omówionego już wyżej, obciążenia kosztami sądowymi Skarbu Państwa w zakresie objętym uniewinnieniem – na nowo obliczono też jedną opłatę od kary za wykroczenie z art. 96 § 1 pkt 5 kw – za obie instancje – na kwotę 30 zł (na podstawie art. 3 ust. 1 w zw. z art.21 ust.2 ustawy o opłatach w sprawach karnych).
• Z art. 109 § 2 kpw.
• Dlatego na podstawie art. 437 § 2 kpk w zw.

Obok omówionego już wyżej, obciążenia kosztami sądowymi Skarbu Państwa w zakresie objętym uniewinnieniem – na nowo obliczono też jedną opłatę od kary za wykroczenie z art. 96 § 1 pkt 5 kw – za obie instancje – na kwotę 30 zł (na podstawie art. 3 ust. 1 w zw. z art.21 ust.2 ustawy o opłatach w sprawach karnych). Od obwinionego zasądzono koszty sądowe na nowo tj. Wydatki za obie instancje i jedną opłatę, na podstawie art. 119 § 1 kpw, i 121 § 1 kpw w zw.

Też na jej stronie internetowej). Biorąc powyższe pod uwagę, doszedł Sąd Odwoławczy do przekonania, że w istocie obwinionemu zarzucono jednak dwa odrębne czyny (wykroczenia) i wymierzono za nie jedną karę na podstawie art. 9 § 2 kw. Tu zresztą niezbędna jest dygresja, że we wniosku o ukaranie, oskarżyciel publiczny tak sformułował opisy czynów – jakby zachowanie obwinionego było jednym tylko zachowaniem, a jednocześnie nie przywoływał on w kwalifikacji art. 9 § 1 kw, odnoszącego się do takiej sytuacji. Zasądza od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie 150 (sto pięćdziesiąt) złotych – łącznie za obie instancje, z czego kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem wydatków oraz 30 (trzydzieści) złotych tytułem jednej opłaty; kosztami sądowymi w zakresie objętym uniewinnieniem obciąża Skarb Państwa.

Prawo o ruchu drogowym. Argumenty te były nietrafne. Brak nalepki na przedniej szybie pojazdu jest w sposób oczywisty widoczny dla kierującego, już Jak sprzedawać na Etsy na pierwszy rzut oka. Każdy kierowca winien przy tym znać i stosować przepisy prawa o ruchu drogowym, zaś nalepka kontrolna nie jest nowością i obowiązuje w Polsce od wielu lat.

Podejście Sądu Rejonowego do tego problemu – było ambiwalentne (żeby nie pisać tu wręcz o wewnętrznej sprzeczności orzeczenia). Z jednej bowiem strony napisał on w sentencji, o uznaniu G. Winnym „czynu zarzucanego mu wnioskiem o ukaranie”, z drugiej zaś – przy wymiarze kary zastosował przepis art. 9 § 2 kw, dotyczący sytuacji wymierzania jednej kary za dwa lub więcej odrębnych wykroczeń, o które postępowanie toczyło się jednocześnie. Kto w miejscu publicznym demonstracyjnie okazuje lekceważenie Narodowi Polskiemu, Rzeczypospolitej Polskiej lub jej konstytucyjnym organom,podlega karze aresztu albo grzywny.§ 2.

Art. 146. Niedopełnienie w terminie obowiązku zgłoszenia w urzędzie stanu cywilnego faktu urodzenia lub zgonu

Okoliczności bowiem obiektywnie dostrzegalne, mogą jednak być w pewnych okolicznościach, w sposób odmienny od narzucającego się w pierwszej chwili, racjonalnie wytłumaczone. Taka konstatacja implikuje konieczność odrębnego orzekania co do każdego z zarzuconych czynów – tutaj uniewinnienia od posiadania karczownika i noża, w okolicznościach opisywanych w art. 50a § 1 kw oraz skazania G. Na nową karę za wykroczenie z art. 96 § 1 pkt 5 kw.

(…) nienależycie zaopatrzonym w wymagane urządzenia lub przyrządy tj. Przy braku posiadania nalepki kontrolnej na szybie Forexite Forex Broker-Forexite przegląd i informacje czołowej. Kto krzykiem, hałasem, alarmem lub innym wybrykiem zakłóca spokój, porządek publiczny, spoczynek nocny albo wywołuje zgorszenie w miejscu publicznym,podlega karze aresztu, ograniczenia… Na nowo orzeczono też w zaistniałej sytuacji o kosztach procesu, uchylając uprzednie rozstrzygnięcie, zawarte w punkcie III zaskarżonego wyroku.

Art. 52a. Publiczne nawoływanie do popełnienia przestępstwa lub publiczne pochwalanie popełnienia przestępstwa

O wykroczenie z art. 50a § 1 kw. I art. 96 § 1 pkt 5 k.w. Reasumując – to nie w cechach osobowych obwinionego, winniśmy szukać „okoliczności 88 nowych akcji za handel w amarkach posiadania wskazujących na zamiar użycia przedmiotu w celu popełnienia przestępstwa” – ale wyłącznie w zewnętrznych przejawach zachowania się takiej osoby przebywającej w miejscu publicznym, z takimi jak opisane w art. 50a § 1 kw, przedmiotami.

Zagrożenie bezpieczeństwa ruchu, nie jest tu znamieniem wykroczenia. Dlatego na podstawie art. 437 § 2 kpk w zw. Z art. 109 § 2 kpw zaskarżony wyrok w tej części zmieniono, uniewinniając na zasadzie art. 5 § 1 pkt 2 kpw (brak znamion wykroczenia), obwinionego G. Od zarzuconego mu wykroczenia z art. 50a § 1 kw.

Dlatego przy ocenie „racjonalności” trzeba brać pod uwagę nie tylko własne pojmowanie tego pojęcia. Nie można jednak podchodzić do nich bezrefleksyjnie i w oderwaniu od realiów sprawy. Składanie wyjaśnień ma charakter dobrowolny. Oskarżony i obwiniony mają prawo milczeć i z powodu takiej swojej decyzji, nie mogą ponosić żadnych negatywnych konsekwencji procesowych.

Ponadto, już tylko na marginesie trzeba zwrócić uwagę, na niedookreśloność przytaczanego wyżej sformułowania „racjonalny powód” – bo każdy ocenia to wyłącznie według własnych kryteriów, nie będących zbiorem zasad uniwersalnych dla wszystkich. Przykładowo, niejednokrotnie powody zachowania czy inne racje, przedstawiane przez osobę głęboko wierzącą, nie będą „racjonalne” dla ateisty, ktoś kto nie był zaś nigdy biedny nie zrozumie racji osoby ubogiej. Również osoba, która nigdy nie była w sytuacji zagrożenia życia, może mieć trudność w ocenie „racjonalności” zachowań osoby, mającej za sobą tego typu traumatyczne przeżycie. Przykłady można by tu zresztą mnożyć, tym bardziej, że ocena racjonalności lub nie pewnych zachowań, zawsze będzie wynikać z posiadanego przez oceniającego bagażu doświadczenia życiowego, odmiennego dla osób pochodzących z różnych środowisk, zawodów, osób o różnej płci czy nawet tylko o odmiennym wykształceniu lub poziomie inteligencji.

W dniu 1 sierpnia 2017 roku około godziny 1630 w K. (…), posiadał przy sobie karczownik (…) oraz nóż, a okoliczności ich posiadania wskazywały, iż mogą zostać użyte w celu popełnienia przestępstwa, ponadto w tym samym miejscu i czasie kierował pojazdem marki M. (…) nienależycie zaopatrzonym w wymagane urządzenia lub przyrządy, to jest nie posiadał nalepki kontrolnej na szybie czołowej, czym wykroczył przeciwko przepisom o ruchu drogowym, tj.